فلوکسامین متعق به گروه داروهائیی است که بطور انتخابی برداشت مجدد سروتونین را مهار می کنند.(SSRIs) این عمل سبب تقویت اعمال ناقل های عصبی مذکور می گردد. بیشتر برای درمان اختلالات وسواسی اجباری استفاده می شود. وتائیدیه جهت درمان اختلال وسواسی جبری کودکان دارد.تجویز فلوکسامین برای درمان افسردگی ,اختلال وسواسی جبری ,اختلال هراس وفوبیای اجتمائی واختلال استرس پس از سانحه شایع است.شروع درمان در بزرگسالان روزانه 50 میلیگرم که به تدریج تا 300 میلی گرم روزانه را میتوان تجویز کرد در اطفال از دز 25 میلیگرم روزانه شروع وتا 300 میلیگرم روزانه میتوان تجویز کرد. فراهمی زیستی دارو 53 در صد است که حدود 80 درصد به پروتئین های پلاسما پیوند می یابد. متابولیسم آن به طور عمده در کبد توسط آنزیم P450 است ودفع متابولیتهای آن عمدتاً از را ادرار است. فلوکسامین در بین مهارکننده های باز جذب سروتونین عوارض بیشتری را دارد. مشکلات گوارشی (تهوع) اظطراب بی قراری,بی خوابی ,واختلال عملکرد جنسی,. جهش در حرکات را می توان با شروع دز کم کاهش داد. اثرات اکستراپیرامیدال در اوایل درمان شامل اکتیزی دیس کنزی وواکنشهای دیس تونی است.تشنج پی آمد زیاده روی شدید در دز مصرفی است سندرم محرومیت برای این دسته ازداروها توصیف شده که شامل تهوع ,سرگیجه ,اضطراب,لرزش وتپش قلب است.SSRIها مهار کننده آنزیم های سیتوکرم P450کبدی هستند که این اثر موجب افزایش فعالیت سایر داروها از جمله ضد افسردگی های سه حلقه ای(آمتریپ تیلین ایمی پرامین نورتریپتیلین دوکسپین دزپیپرامین)و وارفارین می شود مصرف همزمان با داروهای مهار کننده MAOمانند(فنلزین ,ترانیل سیپرامین ,سلژلین , رازاژلین ..) و لینزولاید ,5هیدروکسی تریپتوفان موجب سندرم سروتونینی میشوند که این سندرم مرگ آور است. که شامل سفتی عضلانی شدید,میوکلونوس ,هیپرترمی,ناپایداری قلبی عروقی وتحریک CNSشدید مثل تشنج است .

کلسیم سیترات تتراهیدرات 1000 میلی گرم (معادل 210/77 میلی گرم کلسیم المنتال) منیزیم اکساید 164 میلی گرم (معادل 100 میلی گرم منیزیم المنتال) زینک گلوکونات 38/5 میلی گرم (معادل 5 میلی گرم زینک المنتال) ویتامین د (کوله کلسیفرول) 400 واحد بین المللی

فلوکسامین متعق به گروه داروهائیی است که بطور انتخابی برداشت مجدد سروتونین را مهار می کنند.(SSRIs) این عمل سبب تقویت اعمال ناقل های عصبی مذکور می گردد. بیشتر برای درمان اختلالات وسواسی اجباری استفاده می شود. وتائیدیه جهت درمان اختلال وسواسی جبری کودکان دارد.تجویز فلوکسامین برای درمان افسردگی ,اختلال وسواسی جبری ,اختلال هراس وفوبیای اجتمائی واختلال استرس پس از سانحه شایع است.شروع درمان در بزرگسالان روزانه 50 میلیگرم که به تدریج تا 300 میلی گرم روزانه را میتوان تجویز کرد در اطفال از دز 25 میلیگرم روزانه شروع وتا 300 میلیگرم روزانه میتوان تجویز کرد. فراهمی زیستی دارو 53 در صد است که حدود 80 درصد به پروتئین های پلاسما پیوند می یابد. متابولیسم آن به طور عمده در کبد توسط آنزیم P450 است ودفع متابولیتهای آن عمدتاً از را ادرار است. فلوکسامین در بین مهارکننده های باز جذب سروتونین عوارض بیشتری را دارد. مشکلات گوارشی (تهوع) اظطراب بی قراری,بی خوابی ,واختلال عملکرد جنسی,. جهش در حرکات را می توان با شروع دز کم کاهش داد. اثرات اکستراپیرامیدال در اوایل درمان شامل اکتیزی دیس کنزی وواکنشهای دیس تونی است.تشنج پی آمد زیاده روی شدید در دز مصرفی است سندرم محرومیت برای این دسته ازداروها توصیف شده که شامل تهوع ,سرگیجه ,اضطراب,لرزش وتپش قلب است.SSRIها مهار کننده آنزیم های سیتوکرم P450کبدی هستند که این اثر موجب افزایش فعالیت سایر داروها از جمله ضد افسردگی های سه حلقه ای(آمتریپ تیلین ایمی پرامین نورتریپتیلین دوکسپین دزپیپرامین)و وارفارین می شود مصرف همزمان با داروهای مهار کننده MAOمانند(فنلزین ,ترانیل سیپرامین ,سلژلین , رازاژلین ..) و لینزولاید ,5هیدروکسی تریپتوفان موجب سندرم سروتونینی میشوند که این سندرم مرگ آور است. که شامل سفتی عضلانی شدید,میوکلونوس ,هیپرترمی,ناپایداری قلبی عروقی وتحریک CNSشدید مثل تشنج است .

فکسوفنادین آنتاگونیست فارماکولوژیک رقابتی در سطح گیرنده H1 می باشد وهیچگونه اثری روی آزاد سازی هیستامین از محل ذخیره ندارد. این دارواگر پیش از آزاد شدن هیستامین مصرف شود اثر بیشتری دارد.این دارو مورد استفاده عمده ای در آلرژی دارد. چون به آسانی وارد CNSنمی شود آرام بخشی کمتری از داروهای هم گروه خود دارد .برای جلوگیری از علایم ناشی از حساسیت استفاده می شود به سرعت از دستگاه گوارش جذب میشود آنتی اسیدها باعث کم شدن جذب آن می شوند ..ماکزیمم غلظت پلاسمائی آن 2-3 ساعت بعد ازمصرف آن ایجاد می شوداین دارو 60-70 درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود . نیمه عمر آن 14 ساعت است قسمت اعظم آن در روده توسط میکروفلور روده متابولیزه می شود . 80 درصد آن از طریق مدفوع و11درصد آن از طریق ادرار دفع می شود . در بیماران بااختلال عملکرد کلیه با احتیاط مصرف شود . دربارداری طبق طبقه بندیFDAرده Cمی باشد .

کوئتیاپین یک داروی آنتی سایکوز از مشتقات دی بنزو تیازین می باشد که جهت درمان علائم ونشانه های اختلالات سایکوتیک به صورت مونوتراپی ویا درمان کمکی به همراه سایر داروهای آنتی سایکوتیک چون لیتیم یا دی والپروکس برای درمان کوتاه مدت حملات مانیک حاد در اختلال دوقطبی استفاده می شود.وبه نظر می رسد این دارو تمایل زیاد به بلوک گیرنده HT2 5دارد همچنین ممکن است بخشی از اثرات دارو ناشی از بلوک گیرنده های D2,ALPHA1,H1,D1,HT1Aباشداین دارو بعد از تجویز خوراکی به سرعت جذب شده وچون قابلیت حل خوبی در چربی داشته نتیجتاً به آسانی واردCNSواغلب بافتهای بدن می شود واتصال محکمی به پروتئینهای پلاسما دارد ونیمه عمر طولانی آن امکان یک بار مصرف در روز را فراهم می کند. وتوسط کبد متابولیزه می شود (آنزیم CYP3A4)نیمه عمر دفعی دارو حدود 6 ساعت است .دد موارد ذیل با احتیاط مصرف شود: سرطان سینه یا سابقه ابتلا به آن, بیماری های قلبی –عروقی, بیماری های عروق مغزی, سالمندان ,عیب کار کلیه ,کاهش فشارخون به دلایل مختلف از جمله کمی آب بدن وکمی حجم خون دربیماران جوان که برای درمان افسردگی از این دارو استفاده می کنند نظارت مستقیم تا حداقل 2 هفته به دلیل وجود اقدام به خودکشی ضروری است. عوارض جانبی این دارو عبارتند از: سرگیجه,تب ,سردرد,هایپوتنشن ارتوستاتیک ,ادم محیطی,تاکیکاردی ,گوش درد ,فارنژیت ,رینیت ,بی اشتهائی ,یبوست,خشکی دهان ,افزایش سرفه ,راش,تعریق مصرف همزمان با داروهای مهار کنننده های P450 باعث افزایش سطح خونی کوئتیاپین می شود. آگونیست های دوپامین ممکن است اثرات کوئتیاپین را آنتاگونیزه کنند. داروهای القا کننده P450سبب افزایش کلیرانس کوئتیاپین می شوند.مصرف همزمان با داروهای آنتی هایپر تنسیون سبب تشدید اثرات هایپر تنسیوآنها می شود.