موارد مصرف ریلوزول :محافظت کننده اعصاب (بنزوتیازول) آمیوتروپیک لترال اسکلروزیس(ALS) مکانیسم اثر ریلوزول :مکانیسم دقیق عملکرد دارو مشخص نیست. به نظر می رسد دارو به عنوان یک آنتاگونیست گلوتامات سبب مهار ریلیز پره سیناپتیک گلوتامات و تداخل با اثرات پست سیناپتیک آن می شود. فارماکوکینتیک ریلوزول :فراهم زیستی خوراکی دارو حدود 50% است. مصرف غذای پرچرب سبب کاهش جذب دارو می شود. دارو به میزان 96% به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دفعی دارو حدود 12 ساعت می باشد. عوارض جانبی ریلوزول: دپرسیون، سرگیجه، سردرد، بی خوابی، پارستزی، واکنش های تهاجمی، هایپرتنشن، هایپوتنشن اورتوستاتیک، تپش قلب، تاکیکاردی، بی اشتهایی، خشکی دهان، تهوع، استفراغ، نفخ، کاندیدیازیس دهانی،کاهش وزن، افزایش سرفه، آلوپسی، اکزما، اختلالات دندانی تداخلات دارویی ریلوزول :مهارکننده های CYP1A2:ممکن است سطح پلاسمایی و اثر دارویی ریلوزول را افزایش دهند. -القاکننده های CYP1A2: ممکن است سطح پلاسمایی و اثر دارویی ریلوزول را کاهش دهند. آلوپورینول،متیل دوپا و سولفادیازین:خطر سمیت کبدی ریلوزول را افزایش می دهد. -الکل و سایر تضعیف کننده های CNS: افزایش خطر بروز سمیت کبدی. هشدار ها ریلوزول :حساسیت ،خودداری از شیردهی ،احتیاط مصرف درشرایط زیر: نارسایی کبدی، احتمال هپاتیت گزارش شده است، بیماری های ریوی بینابینی گزارش شده است. ،در صورت بروز علاءم سرفه خشک یا تنگی نفس فورا قطع گردد. توصیه های دارویی ریلوزول :دارو را ترجیحا با معده ی خالی(حداقل یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد غذا)در ساعت مشخصی از شبانه روز میل کنید. تا ۲ ساعت پس از مصرف دارو از رانندگی و سایر فعالیتهایی که به تمرکز و هوشیاری کامل نیاز دارند خودداری کنید. آزمایشات دوره ای که توسط پزشک تجویز شده برای شما الزامی است. این دارو با مصرف الکل تداخل دارویی دارد. -مصرف و شکلات و کافئین (قهوه،چای ونوشابه)را در طی درمان با این دارو ممکن است احساس بی قراری وتپش قلب بدهد لذا تا جای ممکن مصرف این مواد را محدود کنید. در صورت کاهش حجم یا تیرگی ادرار، احساس ضعف و خستگی شدید یا مدفوع خاکستری رنگ حتما به پزشک مراجعه کنید. بهتر است سابقه بیماری و لیست داروهای خود را همیشه بصورت مکتوب همراه خود داشته باشید.

روزاواستاتین آنالوگ ساختمانی HMG-COAاست بیشترین تاثیر این دارو در کاهش LDLاست سایر آثار شامل کاهش استرس اکسیداتیو والتهاب عروقی با افزایش ثبات ضایعات آترواسکلروتیک می باشد و درحال حاضر آغاز درمان با یک مهارکننده ردوکتاز بلافاصله پس از انفارکتوس میوکارد وصرف نظر از سطح لیپید ها به یک روش استاندارد تبدیل شده است.روزاواستاتین به هنگام مصرف فعال می باشد. جذب دوز مصرفی آن بین 75-45% می باشد. وبرداشت عبور اول (first pass extraction)بالائی در کبد دارد. بیشتر داروی جذب شده در صفرا ترشح می شود.ول 20-5% آن از طریق ادرار دفع می گرددو88% آن به پروتئین های پلاسما از جمله آلبومین متصل می گردد. نیمه عمر این دارو 19 ساعت است .اولین مرحله ساخت استرول به عهده HMG-COAردوکتاز می باشد. مهارکننده های ردوکتاز به وضوح باعث افزایش گیرنده های با تمایل بالا به LDLوافزایش برداشت پیش سازهای LDL ((بقایای VLDL) توسط کبد، باعث کاهش LDLکل پلاسما می شوند. به علت اینکه قسمت زیادی از دارو هنگام اولین عبور کبدی به وسیله کبد برداشت می شود ،بیشترین تاثیر آن روی کبد است . همچنین طی درمان با این دارو کاهش در تری گلیسرید های پلاسما وافزایش در میزان کلسترول HDLروی می دهد.دربیمارانی که سطح LDL بالا دارند به تنهائی یا همراه با رزین ها (ezetimibe) یا نیاسین موثر می باشد.اگر دارو به همراه غذا مصرف شود جذب آن افزایش می یابد.روزاواستاتین که داروی بسیار موثر ی جهت هیپر کلسترومی شدید است با دوز mg40-5در روز تجویز می گردد . در بعضی بیماران افزایش فعالیت آمینوترانسفرازهای سرم (تا سه برابر غلظت طبیعی) دیده می شود. این افزایش اغلب متناوب بوده وهمراه با دیگر شواهد سمیت کبدی نمی باشد. در صورتی که غلظت آمینوترانسفرازها به طور مکرر اندازه گیری شده وثابت باشد وبیمار فاقد علامت باشد می توانیم درمان را ادامه دهیم. در بیماران مبتلا به سمیت کبدی کاهش شدید LDLناخوشی وبی اشتهائی مشاهده می گردد. در این گروه از بیملران دارو بلافاصله قطع می گردد.سطح آمینو ترانسفرازهادر ابتدای درمان بعد از 1تا2ماه وسپس در (درصورت ثابت بودن)هر 6 تا 12ماه یکبار اندازه گیری شود.غلظت قند ناشتا می تواند mg/dl7-5افزایش یابد.در بیماران با مشکلات کبدی وآسیائی ها وافراد مسن دارو با احتیاط مصرف شود.یک افزایش جزئی اما مهم در بروز دیابت نوع 2 دیده می شود بیشتر این بیماران پیش از مصرف استاتین ها سابقه پره دیابت داشته اند در زمان مصرف استاتین ها افزایش خفیف فعالیت کراتین کیناز در پلاسما مشاهده می گردد. واین افزایش معمولاً با فعالیت سنگین بروز می کند.به ندرت بیماران تحت درمان با مهارکننده های ردوکتاز افزایش واضح در فعالیت کراتین کیناز داشته باشند. این گونه بیماران اغلب از درد یا ضعف عمومی عضلات اسکلتی رنج می برند اگر دارو قطع نشود ممکن است میوگلوبینوری وحتی توقف کار کلیه رخ دهد. کاتابولیسم رزاواستاتین با واسطه CYP2C9انجام می شود داروهای رقابت کننده با این آنزیم نظیر کتوکونازول وهم خانواده آن مترونیدازول، سولفین پیرازول،آمیودارون وسایمتیدین سطح پلاسمائی را افزایش دهند ظاهراً.رزاواستاتین داروی انتخابی برای مصرف همزمان با وراپامیل داروهای ضد قارچ گروه کتوکونازول،ماکرولیدها، وسیکلوسپورین می باشد. در صورت مصرف دوز دارو باید5 میلیگرم روزانه باشد وبیماران به طور مرتب بررسی وکنترل شوند.تمام استاتین ها گلیکولیزه می شوند وبه همین دلیل با جم فیبروزیل تداخل دارند.در صورت مصرف جم فیبروزیل با روزاواستاتین دوزمصرفی این دارو بیشتر از 10 میلی گرم روزانه می باشد. دربیمارانی که آنتی کواگولانت ها (کومارین) مصرف می کنندروزاواستاتین با احتیاط تجویز شودزیرا باعث افزایش INRمی شود. در حاملگی وشیر دهی منع مصرف دارد.ودر بیماران با نارسائی کلیوی نیاز به تنظیم دوز می باشد.ودربیماران بامشکلات کبدی با احتیاط مصرف شود.. در مواقعی که بیماری جدی یا تروما روی می دهد همین طور قبل از اعمال جراحی بزرگ به منظور به حد اقل رساندن سمیت کبدی وعضلانی مصرف این دارو باید قطع شود.. دوز مصرفی در بزرگسالان 40-5 میلیگرم است.ودوزشروع 10تا 20میلیگرم روزانه ودر بیماران باhomozygous familial l hypercholesterolemiaروزانه 20 میلی گرم می باشد.

هیوسین از دسته داروئی آنتی موسکارین است . که با مهار انتخابی ورقابتی گیرنده موسکارینی ,مانع بروز اثرات استیل کولین بر گیرنده های مذکور می شود . این دارو نسبت به اتروپین ترشح بزاق را بیشتر سرکوب کرده وبویژه در دوزهای پائین باعث کاهش ضربان قلب می گردد. ملح بوتیل بروماید هیوسین برخلاف فرم ساده آن به علت قطبی بودن فاقد عوارض مرکزی همچون آرامبخشی است. هیوسین ان بوتیل بروماید یک ملح چهارظرفیتی هیوسین است که به علت قطبی بودن به میزان ناچیزی از سد خونی-مغزی عبور میکند. وجذب ان در دستگاه گوارش ناقص است تقریباً به طور کامل توسط کبد متابولیزه می شود وتنها مقادیر اندکی از دوز خوراکی آن در ادرار ترشح می شود . از این دارو در اسپاسم های سیتم گوارشی وادراری –تناسلی ودیسمنوره به طور گسترده استفاده می شود.وهمچنین از این دارو در بیماری مسافرت (motion sickness) وانواع دیگر تهوع واستفراغ همچون تهوع بعد از اعمال جراحی وبه عنوان ماده کمکی به بیهوشی برای کاهش بزاق وپیشگیری از ترشحات بیش از حد مجاری تنفسی استفاده می شود ودرکولیک صفراوی وکلیوی به عنوان داروی کمکی به همراه ضد درد های اوپیوئیدی مصرف می شود. در بی اختیاری ادراری این دارو همچون سایر آنتی موسکارینیک ها به علت ریسک بالای عوارض جانبی کمتر استفاده می شود.. به عنوان آنتی کولینرژیک وآنتی اسپاسمودیک ونیز آنتی دیسمنوره 10-20 میلیگرم 3-4 بار در وز و بچه های 6-12 سال 10 میلیگرم سه بار در روز است. این دارو در گلوکوم با زاویه بسته ,بزرگی پروستات د,تنگی پیلور,ایلئوس پارالیتیک,بیماریهای انسداد گوارشی وادراری,میاستنی گراو وپورفیری منع مصرف دارد. این دارو باید در تب ,اسهال ,گلوکوم با زاویه باز ونیز در کودکان ,سالمندان ومبتلایان به نارسائی شدید کبدی که به عوارض دارو حساسترند با احتیاط تجویر شود.در کولیت اولسراتیو استفاده از آن می تواند منجر به ایلئوس ومگاکولون شود.در بارداری جزو گروه Cبوده ومصرف آن در شیردهی با دستور پزشک معالج مجاز می باشد. عوارض جانبی معمولاً وابسته به دز بوده وبا قطع مصرف دارو برطرف می شود . این عوارض شامل خشکی دهان همراه با سختی در بلع وصحبت ,تشنگی ,کاهش ترشحات برونش ,برافروختگی وخشکی پوست,یبوست هبپر ترمی وبرادی کاردی است . تداخلات داروئی:داروهائی همچون آمانتادین,فنوتیازین ها,ضد افسردگی های سه حلقه ای وبرخی آنتی هیستامی ها اثرات آنتی موسکارینی هیوسین را تشدید می کنند. بر عکس داروهای تقلید کننده پاراسمپاتیک آثرات آن را خنثی می کنند وبه علت کاهش حرکات دستگاه گوارش ممکن است در جذب داروهای دیگر اشکال ایجاد کند.

Each Capsule Contains: Ginseng extract 40mg Dimethylaminoethanol bitartrate 26mg Vitamin A 4000IU Vitamin B1 2mg Vitamin B2 2mg Vitamin B6 1mg Vitamin B12 1mcg Vitamin C 60mg Vitamin D3 400IU Vitamin E 15IU Nicotinamide (PP) 15mg Calcium Pantothenate 10mg Rutin 20mg Iron (as sulfate ) 10mg Calcium (as Phosphate ) 90.3mg Phosphorus 70mg Floride(as sodium floride) 0.2mg Copper (as sulfate) 1mg Potassium (as chloride) 8mg Manganese (as sulfate) 1mg Magnesium (as oxide) 10mg Zinc (as gluconate) 1mg Lecithin(Choline,inositol,Linoleic acid and linolenic acid) 66mg

این دارو ترکیبی از استامینوفن – فنیل افرین هیدروکلراید – کلر فنیر امین مالئات است و برای کاهش و تسکین علائم سرماخوردگی کاربرد دارد. استامینوفن با مهار مرکزی CNSتولید پیام درد محیطی را مهار ومیتواند از تولید پروستاگلاندین جلوگیری کرده وتب را کاهش می دهد.فنیل افرین هیدروکلراید منقبض کننده عروق وضد احتقان است که علائم ناشی از آسیب بافت مجاری تنفسی فوقانی را بهبود می بخشد. واز تورم غشاهای موکوزی می کاهدو احتقان بینی وهایپرمی بافتی را کم می کند کلر فنیرامین مالئات مهار کننده پاسخ عضلانی به هیستامین است ودر واقع آنتاگونیزه کننده اثرات انقباضی هیستامین روی عضلات صاف تنفسی است.این دارو باعث تسکین علائم سرماخوردگی ، رینیت آلرژیک (تب یونجه) ،آلرژی، سردر، دردسینوس، احتقان بینی و سینوس ها ،عطسه ، آبریزش بینی ، تب ، وخارش بینی وگلو می شود. عوارض جانبی: عوارض جانبی ناشی از ترکیبات سازنده دارو می باشد همانطور که گفته شد این دارو از سه جزئ تشکیل شده بنابر این عوارض جانبی این سه دارو میتواند از عوارض مهم این دارو باشد. این عوارض میتواند دستگاههای عصبی مرکزی،گوارشی،پوست وخون را درگیر کند. بنابر این تحریک پذیری،گیجی وخواب آلودگی از مهم ترین عوارض این دارو به شمار می رودتوصیه می شوداز رانندگی وفعالیت هائی که نیاز به دقت زیاد دارد تا چند ساعت پس از مصرف دارو خودداری کنید.. وهمچنین می تواند موجب تاکیکاردی وافزایش فشار خون وخشکی مخاط گردد.بیماران مبتلا به فشارخون وبیماریهای قلبی به ویژه بیماریهای عروق قلب ونارسائی قلبی وکسانیکه دچار تنگی نفس شده اند با مشورت پزشک وبا احتیاط از این دارو استفاده کنند. زیرا این دارو دارای منقبض کننده عروق می باشد وبا تنگ کردن عروق موجب تشدید بیماریهای قلبی می شود. موارد منع مصرف: مصرف همزمان با مهار کننده های MAO، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، بتا بلوکرها، وآنتی موسکارین ها در طول بارداری وشیردهی منع مصرف دارد. موارد احتیاط: گلوکوم ،دیابت ، اختلالات تیروئیدی، فشارخون بالا، اختلال عملکرد کبد، ایپرتروفی پروستات. مقدار مصرف:بزرگسالان هر 4-6 ساعت یک تا دوقرص ولی کل مقدار مصرف از 12 قرص در هر روز بیشتر نشود. کودکان 6-12 سال هر 4-6 ساعت یک قرص وکل مقدار مصرف در شبانه روز از 6 قرص تجاوز نکند. .