دنپزیل یک مهار کننده اختصاصی غیر رقابتی وبرگشت پذیر آنزیم استیل کولین استراز است که باعث افزایش استیل کولین خارج سلولی می شود. مصرف آن در مراحل خفیف ,متوسط وشدید آلزایمر تائید شده است این دارو روی روند دژنراسیون عصبی تاثیر ندارد وتنها علائم درک وشناخت,فعالیت ذهنی ,حافظه ,توجه ,ارتباط اجتماعی , تعقل ,قدرت صحبت وفعالیت روزانه بیمار را بهبود می بخشد. این دارو به خوبی از راه گوارش جذب وفراهمی زیستی آن 100% است این دارو در کبد توسط ایزو آنزیم های cyp2A4و cyp2D6 متابولیزه می شود از مصرف همزمان با داروهای القائ کننده ویا داروهای مهار کننداین ایزو آنزیم ها خودداری نمایند. این دارو از طریق کلیه(79%) واز طریق روده (21%) نیمه عمر دفع دنپزیل 70 ساعت است. می باشد. غلظت ثابت پلاسمائی آن 3 هفته بعد از تجویز بدست می آید. پزشک ممکن است شروع تجویز دارو را با مقدار 5 میلی گرم شروع نماید وسپس به تدریج مقدار دارو را افزایش دهد. از قطع کردن مصرف دارو بدون مشورت با پزشکتان اجتناب نمائید. *در زمان شروع مصرف موارد ذیل را به پزشکتان اطلاع دهید. 1- اگر در گذشته زخم معده داشته اید 2-اگر اغلب داروهای ضد درد مضرف میکنید 3-اگر در گذشته حملات همراه با تشنج داشته اید 4-اگر بیماری قلبی دارید وهرگونه داروی قلبی مصرف می کنید. 5-اگر مبتلا به آسم یا هر بیماری ریوی دیگر هستید 6-اگر دارای مشکلات دفع ادرار هستید 7- اگر باردار هستید یا فکر میکنید بار دار هستید 8- اگر در دوران شیر دهی هستید 9-اگر قصد جراحی ای را دارید که نیاز به بیهوشی دارد 10-اگر در دوران شیر دهی هستید

آتنولول یک مسدد انتخابی گیرنده بتا یک (1ß )می باشد.ویکی از داروهائی است که در درمان فشار خون مورد استفاده قرار می گیرد این دارو علاوه بر کنترل زیادی فشارخون در درمان آنژین صدری مزمن وپیشگیری از سکته مجدد قلبی نیز مصرف می شود . آتنولول را میتوان با یا بدون غذا میل کرد. هر روز پیش از خوردن آتنولول نبضتان را چک کنید اگر زیر 50 بود قبل از خوردن آن با پزشکتان مشورت کنید.آتنولول چندان متابولیزه نمی شود وبه میزان قابل توجهی در ادرار دفع می شود.وعمدتاً توسط کبد متابولیزه می شود ونیمه عمر نسبتاً طولانی در پلاسما داردمیتوان آن را به صورت یکبار در روز آن را مصرف کرد. آتنولول را معمولاً با مقدار 50 میلی گرم در روز شروع می کنند برای رسیدن به اثر درمانی رضایت بخش مقدار مصرف دارو را نباید در فواصل کمتر از 4-5 روز افزایش داد بیمارانی که عملکرد کلیه در آنها کاهش یافته است باید مقدارکمتری را دریافت کنند ازآنجائی که آتنولول کمتر در در چربی محلول است گفته می شود که اثرات کمتری در سیستم عصبی مرکزی تولید می کند. مصرف این دارو در موارد آسم نایژه ای آمفیزم یا برونشیت غیر آلرژیک ,نارسائی احتقانی قلب ,دیابت,پرکاری تیروئید ,افسردگی روانی یا سابقه ابتلا به آن باید با احتیاط صورت گیرد. اگر بعد از یک دوره درمان طولانی با این دارو قطع مصرف آن ضرورت پیداکند باید بتدریج وحداقل طی 3 روز تا دوهفته قطع شود در طول این مدت بیمار باید از از فعالیت های بدنی پرهیز کند تا خطر بروز سکته قلبی یا اختلال ضربان قلب به حد اقل برسد اگر پس از قطع مصرف دارو,علائم قطع مصرف بروز کرد باید مصزف دارو را به طور موقت از سر گرفت وبه دنبال بهبود بیمار ,مصرف دارو را با احتیاط قطع کرد.

ویتامین ب6 یک کوانزیم در متابولیسم پروتئین ها,کربوهیدراتها وچربی عمل می کند ودر دکربوکسیله کردن اسید های آمینه در روندمتابولیسم پروتئین ها شرکت می کند. وهمچنین ویتامین ب6 به روند تبدیل تریپتوفان به سروتونین کمک می کند . ویتامین ب6 مسئول شکسته شدن گلیکوژن به گلوکز-1-فسفات در متابولیسم کربو هیدرات ها است ذخیره تام بدن بزرگسالان حدود 16-27 میلی گرم پیریدوکسین است . نیاز به پیریدوکسین با افزایش مقدار پروتئین در برنامه غذائی افزایش می یابد. جذب :پیریدوکسین وجانشین های آن از دستگاه گوارش به راحتی جذب می شوند جذب گوارشی ممکن است در بیماران مبتلا به سندرم های اختلال جذب یا به دنبال برداشت معده کاهش یابد غلظت طبیعی پیریدوکسین در سرم 30-80نانوگرم در لیتر است. ویتامین ب6 عمدتاً در کبد ذخیره می شود این ویتامین به شکل پیریدوکسال وپیریدوکسال فسفات در خون یافت می شود که به میزان زیادی به پروتئین پیوند می یابند. این ویتامین از جفت عبور می کند غلظت پلاسمائی این ویتامین در جنین 5 برابر غلظت پلاسمائی مادر است ودرشیر مادر بعد از مصرف 2.5-5 mg-day پیریدوکسین تقریباً240 نانوگرم در لیتر است. متابولیسم : پیریدوکسین در کبد به 4-پیریدوکسیک اسید تجزیه می شود. دفع: در گلبول های قرمز پیریدوکسین به پیرو کسال فسفات وپیریدوکسامین وپیریدوکسامین فسفات تبدیل می شود.برای این تبدیل وجود ریبوفلاوین ضروری است. پیریدوکسین نتایج ازمون اسپات(spot) را با استفاده از روش ارلیش (Erlich) تغییر می دهد وموجب بروز واکنش کاذب مثبت می شود . عوارض جانبی: اعصاب مرکزی: پاراستزی , سردردوخواب آلودگی تداخلات داروئی: پیریدوکسین اثر درمانی لودوپا را از طریق تسریع متابولیسم محیطی خنثی می سازد. مصرف همزمان با فنوباربیتال یا فنی توئین ممکن است غلظت سرمی این داروهای ضد تشنج را تا 50 درصد کاهش دهد. داروهای ایزونیازید ,سیکلوسپورین,پنی سیلامین وهیدرالازین وداروهای جلوگیری از بارداری ممکن است میزان نیاز به پیریدوکسین را افزایش دهند.

Vitamin B1(Thiamine HCl) 50 mg Vitamin B2(Riboflavin) 15 mg Vitamin B6(Pyridoxine HCl) 15 mg Vitamin B12(Cyanocolobalamin) 1000 mcg Vitamin B7(Biotin) 1000 mcg Vitamin B9(Folic acid) 1000 mcg Vitamin B3(Niacin) 30 mg Vitamin B5(Pantothenic acid) 100 mg