اثر متابوليک: تيامين برونزاد براي متابوليسم کربوهيدرات ضروري است. تيامين با آدنوزين تري‌فسفات ترکيب مي‌شود و تشکيل تيامين پيروفسفات (که يک کوآنزيم در متابوليسم کربوهيدرات و واکنش‌هاي ترانس‌کتولاسوين است) مي‌دهد. اين کوآنزيم در انتقال هگزوزمونوفسفات در طي استفاده از پنتوز ضروري است. يکي از علائم کمبود تيامين، افزايش اسيد پيروويک است. احتياج بدن براي تيامين زماني افزايش مي‌يابد که مقدار کربوهيدرات غذا زياد باشد. اگر سه هفته غذاي حاوي تيامين مصرف نشود، بدن مقدار زيادي از ويتامين خود را از دست مي‌دهد. کمبود تيامين مي‌تواند موجب بيماري بري‌بري شود. جذب: مقادير کم تيامين از راه خوراکي به راحتي جذب مي‌شود. بعد از مصرف مقدار زياد اين ويتامين، مقدار جذب شده به 15-8 ميلي‌گرم محدود مي‌شود. در بيماران معتاد به الکل، سيروز يا سوءجذب، جذب گوارشي تيامين کاهش مي‌يابد. غذا سرعت جذب را کاهش مي‌دهد، ولي مقدار تام جذب شده تغيير نمي‌يابد. پخش: به‌طور گسترده در بافت‌هاي بدن انتشار مي‌يابد. در صورتي که مقدار مصرف بيش از حداقل احتياجات بدن باشد، ذخاير بافت‌ها اشباع مي‌شود. حدود mcg/day 200-100 از تيامين در شير خانم شيردهي که از رژيم غذايي معمولي استفاده مي‌کند، يافت مي‌شود. متابوليسم: در کبد متابوليزه مي‌شود. دفع: تيامين اضافي از طريق ادرار دفع مي‌شود. بعد از مصرف مقادير زياد (بيش از 10 ميلي‌گرم) تيامين، اين دارو به صورت تغيير نيافته و متابوليت، بعد از اشباع ذخاير بافت‌ها از طريق ادرار دفع مي‌شود.

یک داروی مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین است که برای درمان کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) تجویز می‌شود. نوع ایرانی آن اخیراً با نام تجاری استراموکس در بازار دارویی ایران یافت می‌شود. با توجه به اثر غیر محرک این دارو بر خلاف ریتالین، توزیع آن در داروخانه‌های ایران تابع قوانین داروهای عمومی است. برخلاف دیگر داروهای مورد استفاده در کنترل بیش‌فعالی این دارو نیاز به مدت زمان بیشتری دارد تا اثر درمانی خود را نشان دهد و این مدت زمان حداقل ۲ هغته تعریف شده‌است. استفاده از این داروها در فهرست ممنوعه WADA قرار دارد و مشکلات آشکاری را از لحاظ عملکرد افزایش یافته، ایجاد می‌کنند. آتوموکستین (استراترا) یک غیر محرک CNS برای ADHD تأیید شده‌است. یک مهارکننده خاص جذب نوراپی نفرین است و مؤثر بودن آن در ADHD ثابت شده‌است.

کوئتیاپین یک داروی آنتی سایکوز از مشتقات دی بنزو تیازین می باشد که جهت درمان علائم ونشانه های اختلالات سایکوتیک به صورت مونوتراپی ویا درمان کمکی به همراه سایر داروهای آنتی سایکوتیک چون لیتیم یا دی والپروکس برای درمان کوتاه مدت حملات مانیک حاد در اختلال دوقطبی استفاده می شود.وبه نظر می رسد این دارو تمایل زیاد به بلوک گیرنده HT2 5دارد همچنین ممکن است بخشی از اثرات دارو ناشی از بلوک گیرنده های D2,ALPHA1,H1,D1,HT1Aباشداین دارو بعد از تجویز خوراکی به سرعت جذب شده وچون قابلیت حل خوبی در چربی داشته نتیجتاً به آسانی واردCNSواغلب بافتهای بدن می شود واتصال محکمی به پروتئینهای پلاسما دارد ونیمه عمر طولانی آن امکان یک بار مصرف در روز را فراهم می کند. وتوسط کبد متابولیزه می شود (آنزیم CYP3A4)نیمه عمر دفعی دارو حدود 6 ساعت است .دد موارد ذیل با احتیاط مصرف شود: سرطان سینه یا سابقه ابتلا به آن, بیماری های قلبی –عروقی, بیماری های عروق مغزی, سالمندان ,عیب کار کلیه ,کاهش فشارخون به دلایل مختلف از جمله کمی آب بدن وکمی حجم خون دربیماران جوان که برای درمان افسردگی از این دارو استفاده می کنند نظارت مستقیم تا حداقل 2 هفته به دلیل وجود اقدام به خودکشی ضروری است. عوارض جانبی این دارو عبارتند از: سرگیجه,تب ,سردرد,هایپوتنشن ارتوستاتیک ,ادم محیطی,تاکیکاردی ,گوش درد ,فارنژیت ,رینیت ,بی اشتهائی ,یبوست,خشکی دهان ,افزایش سرفه ,راش,تعریق مصرف همزمان با داروهای مهار کنننده های P450 باعث افزایش سطح خونی کوئتیاپین می شود. آگونیست های دوپامین ممکن است اثرات کوئتیاپین را آنتاگونیزه کنند. داروهای القا کننده P450سبب افزایش کلیرانس کوئتیاپین می شوند.مصرف همزمان با داروهای آنتی هایپر تنسیون سبب تشدید اثرات هایپر تنسیوآنها می شود.

روزاواستاتین آنالوگ ساختمانی HMG-COAاست بیشترین تاثیر این دارو در کاهش LDLاست سایر آثار شامل کاهش استرس اکسیداتیو والتهاب عروقی با افزایش ثبات ضایعات آترواسکلروتیک می باشد و درحال حاضر آغاز درمان با یک مهارکننده ردوکتاز بلافاصله پس از انفارکتوس میوکارد وصرف نظر از سطح لیپید ها به یک روش استاندارد تبدیل شده است.روزاواستاتین به هنگام مصرف فعال می باشد. جذب دوز مصرفی آن بین 75-45% می باشد. وبرداشت عبور اول (first pass extraction)بالائی در کبد دارد. بیشتر داروی جذب شده در صفرا ترشح می شود.ول 20-5% آن از طریق ادرار دفع می گرددو88% آن به پروتئین های پلاسما از جمله آلبومین متصل می گردد. نیمه عمر این دارو 19 ساعت است .اولین مرحله ساخت استرول به عهده HMG-COAردوکتاز می باشد. مهارکننده های ردوکتاز به وضوح باعث افزایش گیرنده های با تمایل بالا به LDLوافزایش برداشت پیش سازهای LDL ((بقایای VLDL) توسط کبد، باعث کاهش LDLکل پلاسما می شوند. به علت اینکه قسمت زیادی از دارو هنگام اولین عبور کبدی به وسیله کبد برداشت می شود ،بیشترین تاثیر آن روی کبد است . همچنین طی درمان با این دارو کاهش در تری گلیسرید های پلاسما وافزایش در میزان کلسترول HDLروی می دهد.دربیمارانی که سطح LDL بالا دارند به تنهائی یا همراه با رزین ها (ezetimibe) یا نیاسین موثر می باشد.اگر دارو به همراه غذا مصرف شود جذب آن افزایش می یابد.روزاواستاتین که داروی بسیار موثر ی جهت هیپر کلسترومی شدید است با دوز mg40-5در روز تجویز می گردد . در بعضی بیماران افزایش فعالیت آمینوترانسفرازهای سرم (تا سه برابر غلظت طبیعی) دیده می شود. این افزایش اغلب متناوب بوده وهمراه با دیگر شواهد سمیت کبدی نمی باشد. در صورتی که غلظت آمینوترانسفرازها به طور مکرر اندازه گیری شده وثابت باشد وبیمار فاقد علامت باشد می توانیم درمان را ادامه دهیم. در بیماران مبتلا به سمیت کبدی کاهش شدید LDLناخوشی وبی اشتهائی مشاهده می گردد. در این گروه از بیملران دارو بلافاصله قطع می گردد.سطح آمینو ترانسفرازهادر ابتدای درمان بعد از 1تا2ماه وسپس در (درصورت ثابت بودن)هر 6 تا 12ماه یکبار اندازه گیری شود.غلظت قند ناشتا می تواند mg/dl7-5افزایش یابد.در بیماران با مشکلات کبدی وآسیائی ها وافراد مسن دارو با احتیاط مصرف شود.یک افزایش جزئی اما مهم در بروز دیابت نوع 2 دیده می شود بیشتر این بیماران پیش از مصرف استاتین ها سابقه پره دیابت داشته اند در زمان مصرف استاتین ها افزایش خفیف فعالیت کراتین کیناز در پلاسما مشاهده می گردد. واین افزایش معمولاً با فعالیت سنگین بروز می کند.به ندرت بیماران تحت درمان با مهارکننده های ردوکتاز افزایش واضح در فعالیت کراتین کیناز داشته باشند. این گونه بیماران اغلب از درد یا ضعف عمومی عضلات اسکلتی رنج می برند اگر دارو قطع نشود ممکن است میوگلوبینوری وحتی توقف کار کلیه رخ دهد. کاتابولیسم رزاواستاتین با واسطه CYP2C9انجام می شود داروهای رقابت کننده با این آنزیم نظیر کتوکونازول وهم خانواده آن مترونیدازول، سولفین پیرازول،آمیودارون وسایمتیدین سطح پلاسمائی را افزایش دهند ظاهراً.رزاواستاتین داروی انتخابی برای مصرف همزمان با وراپامیل داروهای ضد قارچ گروه کتوکونازول،ماکرولیدها، وسیکلوسپورین می باشد. در صورت مصرف دوز دارو باید5 میلیگرم روزانه باشد وبیماران به طور مرتب بررسی وکنترل شوند.تمام استاتین ها گلیکولیزه می شوند وبه همین دلیل با جم فیبروزیل تداخل دارند.در صورت مصرف جم فیبروزیل با روزاواستاتین دوزمصرفی این دارو بیشتر از 10 میلی گرم روزانه می باشد. دربیمارانی که آنتی کواگولانت ها (کومارین) مصرف می کنندروزاواستاتین با احتیاط تجویز شودزیرا باعث افزایش INRمی شود. در حاملگی وشیر دهی منع مصرف دارد.ودر بیماران با نارسائی کلیوی نیاز به تنظیم دوز می باشد.ودربیماران بامشکلات کبدی با احتیاط مصرف شود.. در مواقعی که بیماری جدی یا تروما روی می دهد همین طور قبل از اعمال جراحی بزرگ به منظور به حد اقل رساندن سمیت کبدی وعضلانی مصرف این دارو باید قطع شود.. دوز مصرفی در بزرگسالان 40-5 میلیگرم است.ودوزشروع 10تا 20میلیگرم روزانه ودر بیماران باhomozygous familial l hypercholesterolemiaروزانه 20 میلی گرم می باشد.

ریزاتریپتان (Rizatriptan) به منظور درمان میگرن حاد تجویز می‌گردد. این دارو در زمان شروع سردرد قابل استفاده است و به منظور پیشگیری از حملات میگرنی استفاده نمی‌شود. سرگیجه و ضعف از عوارض مصرف این دارو است. در خلال حمله میگرن رگ‌های خونی خاصی در مغز بزرگ می‌شوند و این باعث درد می‌شود. تریپتان‌ها با انقباض این رگ‌های خونی در درمان موقت درد ناشی از حملات میگرن کمک کننده‌اند.