فکسوفنادین آنتاگونیست فارماکولوژیک رقابتی در سطح گیرنده H1 می باشد وهیچگونه اثری روی آزاد سازی هیستامین از محل ذخیره ندارد. این دارواگر پیش از آزاد شدن هیستامین مصرف شود اثر بیشتری دارد.این دارو مورد استفاده عمده ای در آلرژی دارد. چون به آسانی وارد CNSنمی شود آرام بخشی کمتری از داروهای هم گروه خود دارد .برای جلوگیری از علایم ناشی از حساسیت استفاده می شود به سرعت از دستگاه گوارش جذب میشود آنتی اسیدها باعث کم شدن جذب آن می شوند ..ماکزیمم غلظت پلاسمائی آن 2-3 ساعت بعد ازمصرف آن ایجاد می شوداین دارو 60-70 درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود . نیمه عمر آن 14 ساعت است قسمت اعظم آن در روده توسط میکروفلور روده متابولیزه می شود . 80 درصد آن از طریق مدفوع و11درصد آن از طریق ادرار دفع می شود . در بیماران بااختلال عملکرد کلیه با احتیاط مصرف شود . دربارداری طبق طبقه بندیFDAرده Cمی باشد .

فلوکستین نخستین داروی مهار کننده باز جذب سروتونین (SSRI)بود که در دسترس قرارگرفت .فلوکستین یک ضد افسردگی موثر با حداقل عوارض اتونوم ویک مهار کنندهاختصاصی باز جذب سروتونین می باشد فلوکستین از نظر نیمه عمر طولانی متابولیت فعال خود قابل توجه است واین نیمه عمر طولانی تولید فرمولاسیونی جهت مصرف یکبار در روز را امکان پذیر ساخته است. فلوکستین آنزیم های متابولیزه کننده داروئی بسیاری را مهار می کند که منجر به برخی تداخلات داروئی با ضدافسردگی های دیگر وهم چنین داروهای دیگر می شود فراهمی زیستی فلوکستین 70%واتصال پروتئینی آن 94% ونیمه عمر پلاسمائی آن 24-96 ساعت است ومتابولیت فعال آن نورفلوکستین است.یک تداخل فارماکودینامیک خطرناک ممکن است با مصرف همزمان فلوکستین (یا یکی از SSRIدیگر) و یک مهار کننده مونوآمینو اکسیداز (MAO) وترامادول روی دهد.علایم این سندروم عباتند از هیپرترمی,سختی عضلانی,میوکلونوس وتغییرات سریع ذهنی وعلائم حیاتی. محتمل ترین تداخل فارماکوکینتیکی بین مهارکننده های قویP450-d6یعنی فلوکستین وپاروکستین با داروهای معدودی (مثل دزپیرامین ,تریپتیلین,فلکائینید)که کلیرانس آنها شدیداً وابسته به این مسیر است اتفاق می افتد.مصرف همزمان بنزودیازپینها ,لیتیوم ,ضد افسردگیهای سه حلقه ای میتوانند اثرات عصبی مرکزی دارو را افزایش دهندفلوکستین میتواند سطح پلاسمائی کاربامازپین, فنی توئین ,وین بلاستین وتیوریدازین را افزایش دهد از مصرف همزمان با داروهائی که دارای پیوند پروتئینی هستند (مانند وارفارین ) اجتناب شود.مصرف همزمان با دیگوکسین باعث افزایش توکسیسیته دیگوکسین می شود.وهمچنین مصرف همزمان با فلوفنازین ممکن است علائم پارکینسون را مشاهده کنیم.در بیماران با مشکلات ذیل با احتیاط تجویز شود: بیماریهای کاردیوواسکولر,دیابت ,مشکلات گبدی,مانیاگلوکوم,نارسائی کلیوی,وبیماران مبتلا به صرع. فلوکستین همچنین در اختلالات خوردن به ویژه پرخوری(bulimia) در درمان زود انزالی آقایان واختلالات وسواسی اجباری به کار رفته است . تحمل پذیری بیشتر داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین آنها را به داروهای ترجیحی برای اغلب بیماران تبدیل کرده است .میزان مصرف فلوکستین 10-60میلی گرم می باشد ادامه درمان به صورت نگهدارنده وطولانی مدت تنها به تاریخچه سیر بیماری در فرد افسرده بستگی دارد. عوارض فلوکستین عبارتند از : اضطراب,بیخوابی,لرزش,علائم گوارشی ,کاهش میل جنسی می باشد

سوگرلین (پراسوگرل)در گروه داروهای مهار کننده تجمع پلاکتی است سوگرلین یک پیش دارو بوده وتوسط کبد به متابولیت فعال تبدیل می شود واین متابولیت فعال بطور برگشت ناپذیربه گیرنده های ADP روی سطح پلاکت متصل شده وباعث مهار فعال شدن وتجمع پلاکتی وابسته به ADPمی شود گیرنده ADP بطور برگشت ناپذیر تغییر کرده وپلاکت هایی که تحت تاثیر سوگرلین بوده اند همچنان برای باقیمانده طول عمرشان از سوگرلین تاثیر می پذیرند سوگرلین یک مشتق تینوپیریدین بوده که از لحاظ ساختاری وفارماکولوژیکی به کلوپیدگرول شبیه بوده ودر مقایسه با آن مهار تجمع پلاکتی وابسته به ADPرا سریعتر وبیشتر انجام می دهد. سوگرلین بعد از مصرف خوراکی به سرعت وبطور کامل جذب می شود. وغاظت پیک پلاسمائی آن حدوداً30 دقیقه بعد از مصرف خوراکی ایجاد می شود بعد از مصرف 60 میلیگرم خوراکی حدود 90 در صد بیماران به حداقل 50% مهار تجمع پلاکتی طی یکساعت می رسند بیشترین مهار پلاکتی حدود 80% بوده است مهار پلاکتی در حالت پایدار (70%) طی 3-5 روز درمان نگهدارنده بصورت دوزهای روزانه 10 میلیگرمی ایجاد شده است. طی قطع دارو تجمع پلاکتی به تدریج طی 5-9 روزد به عدد پایه می رسد .نیمه عمر متابولیت فعال 7ساعت است .محدوده (2-15 ساعت). عوارض جانبی آن خونریزی که شامل موارد تهدید کننده حیات وکشنده نیز است.به بیمار آموزش داده شود که حین مصرف این دارو امکان بروز خونریزی وکبودی به مراتب بیشتر بوده وبایستی وجود خون در ادرار یا مدفوع به پزشک گزارش داده شود بیمار باید از علایم TTPشامل تب، ضعف، رنگ پریدگی پوست، لکه های بنفش پوست ، زردی پوست یا چشم وتغییرات بدون علت عصبی آگاه باشد.. همچنین آنمی همولیتیک میکرو آنژیوپاتیک ،اختلالت عصبی ، نارسایی کلیوی وتب دیده شده است که نیازمند درمان فوری (پلاسمافرز) می باشد.

ال آرژنین (L_Arginine) یک آمینواسید نیمه ضروری است و آرژنین ماده اولیه گاز نیتریک‌اکسید است که سبب گشادی عروق شده و این امر خون‌رسانی به اندام‌هایی را که در جریان فعالیت ورزشی درگیر هستند، تسهیل نموده و در نتیجه می‌تواند کارایی ورزشکار را به ویژه در فعالیت‌های هوازی افزایش دهد. همچنین این آمینواسید قادر به پاکسازی رادیکال‌های آزاد از خون، بهبود عملکرد سیگنال‌های سلول‌های عضلانی، رهاسازی هورمون رشد، حمایت از کلسترول خوب و تنظیم متابولیسم چربی و سطح نمک در بدن است. بدنسازان باید به دلیل خاصیت تعدیل نمک نیز به آرژنین علاقمند باشند زیرا از دست ندادن آب زیر پوست که به دلیل احتباس آب و نمک در بدن اتفاق می‌افتد باعث می‌شود تا بدن ظاهری نرم و پف‌آلود داشته باشد و عضلات صاف و فاقد برآمدگی به نظر برسند.