دیکلوفناک یک مشتق ساده اسید فنیل استیک از دسته داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی(NSAID) است که مهار کننده قوی ونسبتاًغیر انتخابی سیکلواکسیژناز (cox)می باشد دیکلوفناک با مسدود کردن اثر آنزیم سیکلو اکسیژناز منجر به کاهش ساخت ماده ای شیمیائی به نام پروستاگلاندین در بدن می شود که مسئول درد والتهاب در ناحیه ی آسیب دیده می باشند. در نتیجه با مهار آنزیم های سیکلو اکسیژناز وکاهش تولید پروستاگلاندین درد والتهاب کاهش می یابد. دز توصیه شده ضد التهابی مقدار 50-75 میلی گرم چهار بار در روز می باشد. مصرف دیکلوفناک در افرادی که مبتلا به بیماری قلب وعروق می باشند یا سابقه حمله ی قلبی یا سکته دارند مناسب نمی باشد به علت اینکه این دارو تا حدودی ریسک حمله وسکته های قلبی در افراد مستعد را افزایش می دهد لذا در صورت سابقه ی بیماری های قلبی حتماً با پزشک یا داروساز خود در مورد داروی ضد درد مناسب مشورت نمائید.پیش از مصرف دیکلوفناک در صورت سابقه ی آسم حساسیت, زخم معده یا دوازدهه وبیماری گوارشی (مانند کرون)بیماری قلبی یا عروقی ,لوپوس ,مشکلات کبدی ,کلیوی وسابقه فشارخون ویا وجود لخته درعروق را دارید به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت مصرف طولانی مدت تحت نظر پزشک خود بمانید تا آزمایشات ومعاینات دوره ای انجام شود درصورتی که قصد عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی را دارید به پزشک خود اطلاع دهید. اختلال در آزمونهای کارکرد کبدی در پی مصرف دیکلوفناک بیش از سایر NSAIDمشاهده شده است .ترشح کلیوی مهم ترین را ه دفع این دارو محسوب می شود .

کوئتیاپین یک داروی آنتی سایکوز از مشتقات دی بنزو تیازین می باشد که جهت درمان علائم ونشانه های اختلالات سایکوتیک به صورت مونوتراپی ویا درمان کمکی به همراه سایر داروهای آنتی سایکوتیک چون لیتیم یا دی والپروکس برای درمان کوتاه مدت حملات مانیک حاد در اختلال دوقطبی استفاده می شود.وبه نظر می رسد این دارو تمایل زیاد به بلوک گیرنده HT2 5دارد همچنین ممکن است بخشی از اثرات دارو ناشی از بلوک گیرنده های D2,ALPHA1,H1,D1,HT1Aباشداین دارو بعد از تجویز خوراکی به سرعت جذب شده وچون قابلیت حل خوبی در چربی داشته نتیجتاً به آسانی واردCNSواغلب بافتهای بدن می شود واتصال محکمی به پروتئینهای پلاسما دارد ونیمه عمر طولانی آن امکان یک بار مصرف در روز را فراهم می کند. وتوسط کبد متابولیزه می شود (آنزیم CYP3A4)نیمه عمر دفعی دارو حدود 6 ساعت است .دد موارد ذیل با احتیاط مصرف شود: سرطان سینه یا سابقه ابتلا به آن, بیماری های قلبی –عروقی, بیماری های عروق مغزی, سالمندان ,عیب کار کلیه ,کاهش فشارخون به دلایل مختلف از جمله کمی آب بدن وکمی حجم خون دربیماران جوان که برای درمان افسردگی از این دارو استفاده می کنند نظارت مستقیم تا حداقل 2 هفته به دلیل وجود اقدام به خودکشی ضروری است. عوارض جانبی این دارو عبارتند از: سرگیجه,تب ,سردرد,هایپوتنشن ارتوستاتیک ,ادم محیطی,تاکیکاردی ,گوش درد ,فارنژیت ,رینیت ,بی اشتهائی ,یبوست,خشکی دهان ,افزایش سرفه ,راش,تعریق مصرف همزمان با داروهای مهار کنننده های P450 باعث افزایش سطح خونی کوئتیاپین می شود. آگونیست های دوپامین ممکن است اثرات کوئتیاپین را آنتاگونیزه کنند. داروهای القا کننده P450سبب افزایش کلیرانس کوئتیاپین می شوند.مصرف همزمان با داروهای آنتی هایپر تنسیون سبب تشدید اثرات هایپر تنسیوآنها می شود.