اثر ضد زخم: رانيتيدين به طور رقابتي اثر هيستامين را در گيرندههاي h2 در سلولهاي جدارهاي معده مهار ميكند. اين اثر از ترشح پايهاي اسيد و ترشح شبانه جلوگيري ميكند. اين دارو ترشح اسيد ناشي از هيستامين، غذا، اسيدهاي آمينه، انسولين و پنتاگاسترين را نيز مهار ميكند.
الف) درمان كوتاه مدت زخم دوازدهه و معده، درمان حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد، مانند سندرم زولينگر - اليسون.
ب) درمان نگهدارنده در زخم دوازدهه يا زخم معده خوشخيم.
پ) درمان بيماري بازگشت ترشحات معده به مري (gerd).
ت) پيشگيري از زخم گوارشي.
ث) ازوفاژيت زخمي شونده.
ج) درمان سرپايي براي سوزش سر دل گاهگاهي، سوءهاضمه، برگشت اسيد.
جذب: تقريباً 60-50 درصد يك مقدار مصرف خوراكي جذب ميشود، غذا تأثير قابل توجهي بر جذب اين دارو ندارد. بعد از تزريق عضلاني، جذب رانيتيدين از محل تزريق سريع است.
پخش: در بسياري از بافتهاي بدن و نيز در مايع مغزي - نخاعي (csf) و شير انتشار مييابد. حدود 19-10 درصد به پروتئين پيوند مييابد.
متابوليسم: در كبد متابوليزه ميشود.
دفع: از راه ادرار و مدفوع دفع ميشود. نيمه عمر دارو 2 الي 3 ساعت بوده كه در نارسايي كليوي افزايش مييابد.
موارد منع مصرف: آلرژي به دارو.
- قبل از استفاده از این دارو بیمار باید از نظر وجود غده بدخیم مورد ارزیابی قرار بگیرد، زیرا دارومی تواند علائم آنرا بپوشاند و تشخیص را به تعویق بیاندازد.
- تست هلیوباکتری پیلوری را نباید تا دو هفته پی از قطع مصرف این دارو انجام داد.
- در افراد مبتلا به پروفیریا مصرف نشود.
- در افراد مبتلا به نارسائی کلیوی و کبدی با احتیاط مصرف شود.
عوارض زیر نیاز به مراقبت پزشکی دارد:
عوارض نادر: آریتمی ( برادی کاردی ، تاکیکاردی ، بلوک آتریووانتریکولار ) عوارض پوستی، تب، عوارض خونی، عوارض کبدی، آنژیوادم، اضطراب، افزایش فعالیت، گیجی توهم، دپرسیون، میالژی
در صورت ادامه عوارض زیر نیاز به مراقبتهای پزشکی دارد.
عوارض خیلی نادر: کاهش لیبیدو، اسهال، سرگیجه، سردرد، ناتوانی جنسی، خواب آلودگی، دل درد، طاسی، یبوست، بی خوابی، تهوع، استفراغ.
الف) درمان كوتاه مدت زخم دوازدهه و معده، درمان حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد، مانند سندرم زولينگر - اليسون.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز يا مقدار 300 ميليگرم به هنگام خواب مصرف ميشود. در بيماران مبتلا به سندرم زولينگر - اليسون ممكن است مقادير تا g/day 6 تجويز شود.
اين دارو را ميتوان تا مقدار 50 ميليگرم هر 8-6 ساعت تزريق عضلاني يا وريدي كرد.
كودكان يك ماه تا 16 سال: براي درمان زخمهاي دوازدهه و معده mg/kg 4-2 خوراكي در دو دوز منقسم، حداكثر تا 300 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
ب) درمان نگهدارنده در زخم دوازدهه يا زخم معده خوشخيم.
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم هنگام خواب مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 4-2 خوراكي روزانه حداكثر تا 150 ميليگرم در روز مصرف ميشود.
پ) درمان بيماري بازگشت ترشحات معده به مري (gerd).
بزرگسالان: از راه خوراكي، مقدار 150 ميليگرم دو بار در روز مصرف ميشود.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ت) پيشگيري از زخم گوارشي.
بزرگسالان: انفوزيون مداوم وريدي 150 ميليگرم دارو در محلول سازگار با سرعت mg/h 6.25.
ث) ازوفاژيت زخمي شونده.
بزرگسالان: 150 ميليگرم يا 10 ميليليتر روزانه هر 6 ساعت.
كودكان يك ماه تا 16 سال: mg/kg 10-5 روزانه در دو دوز منقسم مصرف ميشود.
ج) درمان سرپايي براي سوزش سر دل گاهگاهي، سوءهاضمه، برگشت اسيد.
بزرگسالان و كودكان بزرگتر از 12 سال: 75 ميليگرم روزانه يا دو بار در روز، حداكثر 150 ميليگرم در 24 ساعت.
تنظيم دوز: در صورت كليرانس كراتينين كمتر از ml/min 50 به صورت mg 150 در 24 ساعت يا mg 50 وريدي يا عضلاني هر 18 يا 24 ساعت تجويز شود. دفعات تجويز را در صورت لزوم ميتوان با احتياط به هر 12 ساعت افزايش داد.
موارد منع مصرف: آلرژي به دارو.
موارد احتياط: مصرف طولاني مدت داور باعث كمبود ويتامين b12 ميشود. بندرت باعث حالت گيجي شده كه 4-3 روز بعد از قطع دارو برميگردد. سن بالا (بيشتر از 50 سال)، نارسايي كبدي و كليوي ريسك فاكتورهاي اين حالت هستند. برطرف شدن علائم، وجود بدخيمي را رد نميكند. در سابقه پورفيري حاد و نارسايي كبدي با احتياط استفاده شود. اصلاح دوز در نارسايي كليوي لازم است.
ايمني و اثربخشي دارو در كودكان زير يك ماه اثبات نشده است.
فرم ارسال پیام
اگر پرسشی درباره این محصول دارید و یا نظری دارید ٬ لطفاْ از طریق فرم زیر ارسال کنید.